Max de Winter is eigenaar van het prachtige landgoed Manderly. Hij geraakt maar niet over het verlies van zijn vrouw Rebecca en gaat op reis naar Monte Carlo om rust en vergetelheid te vinden. Daar ontmoet hij de jonge gezelschapsdame van een rijke Amerikaanse. Haar verlegenheid en de grappige jeugdige blik in haar ogen trekken hem aan. Hij vraagt haar ten huwelijk en brengt haar als "de nieuwe mevrouw De Winter" mee naar Manderly. Het is een hele schok voor haar om te ervaren hoezeer de geest van Rebecca nog leeft in Manderly. Iedereen heeft het steeds over haar schoonheid, haar intelligentie en haar bekwaamheid. De stugge huishoudster laat geen gelegenheid voorbij gaan om de lof te zingen van Rebecca en alle bekenden zeggen herhaaldelijk hoe 'anders' de nieuwe meesteres toch is, zodat ze zich alsmaar onzekerder gaat voelen. Ze voelt zich onmachtig om "een dode vouw te bestrijden". Maar het leven gaat door en er wordt een grandioos feest gegeven op Manderly. Twee dagen later strandt een schip op de kust. Een gruwelijke ontdekking verandert de situatie.

Het verhaal is geschreven in de ikvorm door de "nieuwe mevrouw De Winter". In een directe stijl vertelt ze gedetailleerd over haar leven als gezelschapsdame, over haar ontmoeting met Max en vooral over haar kennismaking met Manderly en zijn bewoners. Haar komst is geen triomf. Ze onthult haar wedervaren, de indruk die de mensen op haar maken en welke gevoelens zij te weeg brengt bij de anderen. Ze loopt in gedachten vooruit op de feiten en dat alles verwijdert haar dag na dag van Max. Dan valt er een zware beschuldiging op Max als het lichaam van Rebecca gevonden wordt en men gaat twijfelen aan de doodsoorzaak. Max neemt haar in vertrouwen. Daardoor krijgt ze haar zelfvertrouwen terug, staat pal achter hem en steunt hem doorheen de angsten en de dreigingen.

Dit verhaal is alom gekend als een meesterwerk. Daphne du Maurier bespeelt haar lezers door haar vaardige verhaaltechniek, zodanig dat die zelfs een bedenkelijke moraal als aanvaarbaar aannemen. De sfeer is uiterst suggestief en prachtig weergegeven op cruciale momenten. Zo is een doodgewoon gesprek, na de thuiskomst van het tribunaal, enorm geladen met een beklemmende onzekerheid die ook de lezer aantast. Het verhaal onthult beetje bij beetje de achtergronden uit het verleden van de hoofdpersonages, speelt met sympathie en loyaliteit, wisselt onzekerheid af met hoop, blijft spannend tot de laatste zin en eindigt in een drama. [Maria Sys] Verberg tekst

Een beroemd, nog steeds boeiend verhaal uit 1938 over Maxim de Winter, de eigenaar van het grote Engelse landgoed Manderley. Een jaar na de dood van zijn vrouw Rebecca hertrouwt hij met een eenvoudig Amerikaans meisje. Zij kan zich echter slecht aanpassen en voelt zich op Manderley klein en verloren. Ze wordt door het personeel en de omwonenden voortdurend vergeleken met de vroegere meesteres die zoveel handiger, intelligenter en mooier was. Hierdoor dreigt ze een minderwaardigheidscomplex te krijgen. Als ze echter op een dag de ware toedracht van de dood van de eerste vrouw hoort, leeft ze op en durft weer gelukkig te zijn. Een onderhoudend boek voor een groot publiek. Succesvol verfilmd door Hitchcock.