'Het zou toch zo prettig zijn als kinderen in contact kwamen met opera'

'Mi-míí´!' in de Redoutezaal van de Gentse Opera zingen een honderdtal kinderen tussen acht en tien uit volle borst mee met Koen Crucke. Zo leuk wordt een persconferentie zelden. Hier en daar heeft iemand de slappe lach als de bariton Benoît de Leersnyder en de sopraan Ann De Prest tussen de leerlingen van De Muze en De Wispelberg lopen en het duet uit Die Zauberflöte zingen - 'dat roze broekske van Papageno, mevrouw!'. Het is giechelige aandacht, maar wel aandacht.

Koen Crucke heeft zijn jonge collega's uitgenodigd voor de voorstelling van Oooooh! van opera , dat hij samen met de illustratrice Ingrid Godon heeft gemaakt. Opera en operette zijn natuurlijk Cruckes carrière en zijn lang leven - al hebben de meeste toeschouwers op deze persconferentie hem leren kennen als 'mijnheer Alberto' uit Samson - en ook Godon is een operafan.
Ze wilde ook de mensen tekenen achter de schermen: de pianist in zijn gemakkelijke broek, de belichter en decorontwerper met hun koptelefoons, de in kaki geklede kapper. Crucke vertelt ondertussen over de kinderen Thomas en Lise die meezingen in Madame Butterfly . Hij stelt de vragen die achtjarigen zich stellen en laat hen kijken naar wat er zo allemaal gebeurt voor een opera wordt opgevoerd.
Hij is ook gul met weetjes en anekdotes, zodat het ook een beetje een zap-boek is: over zingende dikke dames, over Lodewijk XIV, over dame Nelly Melba (met recept voor Pêche Melba), plankenkoorts en wanneer je applaudisseert. Achterin het boek krijg je tekst en uitleg over de componisten, de personages en het libretto van Assepoester, De toverfluit, Carmen en Aïda .
Na de voorstelling en de zangles vertelt Crucke wat ook in het voorwoord van het boek staat: dat hij opera als kind maar vreemd en saai vond. Hier en daar kijkt iemand opgelucht op. 'Mijn ouders luisterden naar opera, maar ik hield meer van chanson', zegt de zanger. Hij verliest de aandacht van de kinderen wat als hij over Rita Gorr vertelt ('wie is dat?') of woorden als Spieltenor gebruikt, maar als hij opsomt hoeveel opera's kinderrollen hebben, is het jonge grut weer een en al aandacht.
Terwijl Crucke bestormd wordt door handtekeningenjagers, vertelt zijn echtgenoot en manager Jan Gheysens dat er veel interesse voor het boek is uit het buitenland. Uitgeverij De Eenhoorn is uitgenodigd op de boekenbeurzen van Keulen, Frankfurt en Bologna. Alle grote operahuizen hebben immers een jeugdwerking, maar hoeveel leuke boeken of cd's zijn er die opera voorstellen aan achtjarigen?
'We hebben toch wel even gedacht: hoe beginnen we hiermee?' zegt Crucke als ik hem toch te pakken krijg. 'Het moest vanuit de leefwereld van kinderen komen. Zodra we dachten aan twee kinderen die meespelen, waren we vertrokken.'
Maar het meest glundert hij nog na van de zangles. 'Ik heb wel al les gegeven, maar nooit aan zo'n jonge klas! Heb je het gehoord? Ze konden toon houden, en ze zongen spontaan een halve toon hoger als het moest. Ik ben zeker dat kinderen nu even goed kunnen zingen als veertig jaar geleden, maar ze krijgen weinig kans, en als ze al muziekles hebben op school, dan zingen ze liedjes van K3, Samson en Kabouter Plop. Ik heb daar niets tegen, maar vroeger werden we ook wel eens in een andere richting geduid - geen opera hoor, maar een chanson of zo.'
'Het zou toch zo prettig zijn als kinderen in contact kwamen met opera. Ze zullen er niet allemaal van houden, maar er zullen er altijd bij zitten die over twintig jaar blij zijn dat je ze met zoiets moois hebt laten kennismaken.'
'Oooooh! van opera' is verschenen bij De Eenhoorn.

Verberg tekst

Thomas (11) vertelt in ik-vorm over zijn auditie voor de opera, de eerste repetitie, en de première. Het draait om informatie, Thomas is slechts aangever. De tweede helft van het boek biedt 'opera-weetjes', van Nellie Melba (en het ijs) tot operatradities; dan volgt iets over vier bekende opera’s van Rossini, Mozart, Bizet en Verdi. Helaas ontbreekt een register en lijkt de informatie willekeurig. Zo worden begrippen als 'coloratuursopraan' en 'tenore-buffo' niet verklaard; daarnaast soms Engels en Frans jargon. De Vlaamse schrijver-operazanger richt zich direct tot de lezer (na een paar keer ben je een 'echte fan'), maar de toon is stijf. Warme, kleurige, paginagrote illustraties in o.a. pluche-rood vanuit kikker- of vogelperspectief, afgewisseld met kleine overzichten, en vignetten van medewerkers met naam en functie tussendoor. Theatrale lay-out met 'progamma'versieringen, glad papier, kleine letter. De voorkaft toont het toneel met gesloten doek voor de voorstelling, de achterkaft het einde, gezien vanuit de coulissen, en de bedrijvigheid achter het toneel. Fraai informatief boek in A4-formaat voor ca. 10 jaar. Verberg tekst

Samen met Lise wordt Thomas uitgekozen om mee te spelen in een opera- uitvoering van Puccini’s ‘Madam Butterfly’. Via het verslag van de jongen over de voorbereidingen, verneemt de lezer hoe een opera- uitvoering tot stand komt en wie er allemaal aan meewerkt. Dit boek heeft als bedoeling om jonge lezers vanaf een jaar of tien op een speelse manier vertrouwd te maken met het verschijnsel opera. Een van de auteurs is Koen Crucke die de operawereld van binnenuit kent en bijgevolg goed geplaatst is om uit te maken wat er allemaal in een boek als dit aan bod moet komen. ‘Oooooh! van opera’ omvat drie delen: naast het verhaal van Thomas wordt ook aandacht besteed aan allerlei operaweetjes en aan enkele beroemde opera’s zoals ‘De toverfluit’ van Mozart en ‘Carmen’ van Bizet. In dit laatste deel komen wel enkele termen aan bod die niet nader verklaard worden. Zo wordt er zonder enige toelichting gesproken over een coloratuursopraan en een tenore-buffo. Globaal gezien slaagt dit boek zeker in het opzet om op een toegankelijke en aangename wijze de wereld van de opera voor te stellen. Ook de vormgeving met de wat naïeve tekenstijl in een stijlvol kleurenpalet oogt aantrekkelijk.
Verberg tekst