Dit is een leuk en spannend boekje voor beginnende lezertjes (AVI 3). Sil Jut logeert een weekje bij oom Cas aan zee. Op het strand vindt hij een fles met een briefje erin, waarin ene Anna vraagt haar van het eiland voor de kust te redden uit de handen van Beer. Oom Cas brengt Sil in een roeibootje naar het eiland en daar ontdekken ze dat Anna de geit is van Beer, de opa van het meisje Kim, dat uit verveling een grapje met de flessenpost bedacht had. Oom en opa lossen het misverstand op met een biertje en Sil mag een nachtje op het eiland logeren. Met Kim gaat hij nog een fles zoeken op het strand. Het boekje beschrijft gewone dingen die kinderen zoal doen aan zee en op het strand: bij de zee lopen, friet met kip eten, dromen van een schatkist met goud op het strand, een dode vis vinden en een aangespoelde fles met een briefje erin. De zinnen zijn kort en eenvoudig van woordenschat ("Er komt een man het duin op. / Hij roept: 'Sil! Kom!" / Het is oom Cas. / Hij woont in een huis. / Het staat vlak bij de zee."), maar ze klinken wel leuk en ze roepen duidelijk de vertelde werkelijkheid op. De auteur beperkt zich tot de kern van de zaken en weidt niet uit. Hij gebruikt nergens moeilijke woorden. Zo vermijdt hij bv. het woord logeren en de naam van een vreemde stad in "Sil is een weekje bij oom Cas. Papa en mama zijn weg. Naar een stad. Eén weekje maar." Een probleem voor Vlaamse kinderen is dat de auteur, overal waar dat kan, met mannelijke voornaamwoorden verwijst naar de-woorden: "Hij houdt de fles omhoog. Hij zit goed dicht. Hij houdt de fles op zijn kop." / "Een meeuw zit op een paal. Hij kijkt naar de zee. Hij zit alleen maar. Hij schudt met zijn staart." / "Sil ligt in bed. Hij denkt aan de zee. Hoe groot hij is". Dat klopt natuurlijk met wat de Woordenlijst al in 1953 deed: hij vermeldde het woordgeslacht alleen nog maar als dat expliciet mannelijk of vrouwelijk was. Daarmee volgde de lijst het in Nederland toenemende gebruik van de genusneutrale 'mannelijke' verwijswoorden. In Vlaanderen leeft het gevoelen voor het verschil tussen mannelijke en vrouwelijke woorden nog sterk. Voor de meeste Vlaamse kinderen -- en volwassenen -- verwijst men naar fles, meeuw, zee met zij of haar.

Het boekje is keurig uitgegeven, met een kleurig stijf kaft en met veel leuke tekeningen. Achterin vertelt de auteur nog dat hij zelf graag op het strand langs het water loopt, op zoek naar een schat. [Herman De Graef] Verberg tekst

Het jongetje Sil logeert een week bij oom Cas die aan zee woont. Elke dag is een feest: hij ziet van alles en ze vinden een fles met daarin een brief. Ze varen naar een eilandje en ontmoeten Kim en haar opa die ze Beer noemt. Een vlot verteld verhaal met een positief einde in korte eenvoudige zinnen, beginnend met een hoofdletter. Duidelijke interpunctie in een schreeflettertype. Er is gebruik gemaakt van directe rede. De paginanummering is onregelmatig. De illustraties zijn sfeervol en passen bij het verhaal. Ze hebben maritieme kleuren en beslaan soms twee pagina's. Er worden diverse technieken gebruikt zoals verf, krijt, gouaches en foto's als achtergrond. Aan het einde van het boek heeft de schrijver een persoonlijk woord toegevoegd. Een stevig verzorgd boekje met een harde glanzende kaft met daarop een gekleurde tekening van Sil en oom Cas. Geschikt voor de geoefende lezer vanaf 7 jaar.