In een rotvaart scheurt dit essay door de bochten die de samenleving tijdens de, op dit moment nog op handen zijnde, coronacrisis maakt. Slavoj Zizik, Sloveens filosoof en luis in menige pels, neemt de stand van zaken onder de loep: wat doet zo'n crisis met de mens, welke vragen dienen we ons te stellen en vooral: hoe zullen we hieruit komen? Zowel links als rechts krijgt de politiek van Zizek een veeg uit de pan. Neen, deze epidemie hoeft niet door een sociaal-constructivistisch kijkgat gereduceerd te worden tot de karikaturen die beide kanten van het politieke spectrum er lijken van te maken. En terwijl landen zich de naad uit werken om toch maar dat eigen voorraadje mondmaskers, vaccins en godbetert, toiletpapier in handen te krijgen – ieder voor zich –, pleit Zizek voor een doorgedreven internationale samenwerking. En die hoeft helemaal niet door idealisme ingelepeld te zijn; samenwerking is rationeel-egoïstisch de enige mogelijkheid. Er zullen liters inkt over deze crisis vloeien, maar dit zeer actuele en prikkelende essay van een ter zake doende filosoof is een aanrader. Verberg tekst