Als ouders en kinderen samen met een prentenboek op de bank zitten, ontstaan vaak informele gesprekjes over alle dingen van het leven. En vooral over die zaken die kinderen bezighouden en interesseren, of waarover ze zich zorgen maken. Dat is het uitgangspunt van de 'Bij.de.hand'-reeks. Elk deel gaat over een medisch probleem. Sommige thema's zijn dicht bij huis, zoals luizen of tanden poetsen. Een ander onderwerp zoals 'narcose' komt gelukkig niet in elk kinderleven voor. Rond elk van deze onderwerpen werd een spannend, op zichzelf staand verhaal geschreven. Jaap, de krokodil is een fantasievertelling over een meisje dat van een krokodil droomt en hem later meeneemt naar haar vader, die tandarts is. Lucas en de slaapdokter geeft dan weer een vrij realistisch verloop van een ziekenhuisopname met algemene verdoving, van een jong kind met speciale aandacht voor de gevoelens die daarbij de kop opsteken. Ik vind de knusse tekeningen van Brigitte Vangehuchten in Lucas en de slaapdokter veel geruststellender dan de krabbelige illustraties en overdreven uitdrukkingen die Jaap en de krokodil sieren. Van een heel ander kaliber dan deze twee is echter Luuk de luis van Isabelle Gilboux. Ze schreef haar verhaal in een vinnig rijm vol geestigheden en maakte er bijzondere illustraties bij, waarbij foto's van echte en gevarieerde haarsoorten (krullen, vlechten, steil, piekjes...) worden ingepast in expressieve silhouetten. Elk hoofd waar de luis zich niet thuis voelt, doet je nieuwsgierig de bladzijden omslaan om te zien op welk soort haar zijn volgende poging is. Op het eind van het boek wacht bovendien een grappige, verrassende ontknoping van het huisvestingsprobleem van deze parasiet. Een sprankelend prentenboek. Zowel de tekst op rijm, het verloop van het verhaal, de goed gedoseerd originele tekeningen zijn in orde.

Op de laatste bladzijde van elk van deze educatieve prentenboeken vind je als leuk en interessant toemaatje na het lezen tekst en tekeningen met uitleg op kindermaat over narcose, tanden poetsen en luizen. [Heidi Vyncke] Verberg tekst

Lucas moet aan zijn oren geopereerd worden. Hij krijgt zgn. buisjes in zijn trommelvliezen geplaatst. Hij zal er weinig van voelen omdat de 'slaapdokter' hem in slaap zal maken. Samen met zijn knuffel wordt hij opgenomen. De verpleging en de artsen lopen gelukkig over van vriendelijkheid. De anesthesie wordt uitvoerig getoond maar de operatie zelf slechts slim gesuggereerd per illustratie. Als Lucas bijkomt, vindt hij als verrassing een doktersmuts onder zijn kussen. ’s Avonds is hij alweer thuis om pannenkoeken te eten. De zachtgekleurde, soms meer dan paginagrote aquarellen krijgen het predikaat 'knus'. Ze tonen de essenties van de opname en de operatie. De gezichtsuitdrukkingen van mensen en knuffels zijn nogal eenvormig en stereotiep. De tekst staat in een grote schreefloze letter in een witte balk onder of naast de illustraties. Het boek is een geschikt pedagogisch hulpmiddel om met 4- tot 6-jarigen een ziekenhuisopname voor te bereiden of te verwerken. De slotpagina’s met bespreeksuggesties en informatie voor ouders en leerkrachten zullen hierbij een hulp zijn. Het boek is een initiatief tot een informatieve serie van enkele Vlaamse ziekenhuizen en Organon. Verberg tekst