Rechercheur Gemma Woodstock teert sinds haar jeugd op geheimen en liegt makkelijker dan dat ze de waarheid vertelt. Wanneer in een meer het lichaam van de bloedmooie Rosalind wordt gevonden, lijkt dat in Gemma’s ogen haast een vereffening voor de rekening die tussen de twee vrouwen openstond sinds Rosalind jaren geleden het vriendje van Gemma heeft gepikt. Maar Gemma is ook gedreven om te weten wie er achter de moord zit. Verdachten genoeg, want iedereen die Rosalind kende, hangt van haar een ander beeld op: oogverblindend en begaafd bijvoorbeeld, maar ook koud en manipulatief. Misschien verschilde ze niet eens zo veel van Gemma, die iedereen voorliegt, en zowel haar man als minnaar probeert te paaien.

De Australische Sarah Bailey debuteerde twee jaar geleden met deze knappe thriller, waarin Gemma’s turbulente relaties en haar inwendige strijd op het moordonderzoek primeren. De ontknoping is vrij slap, maar Gemma’s herinneringen aan de dode Rosalind en hun gevecht om dezelfde jongen zijn veel sterker uitgewerkt. Dat de eigenzinnige Gemma stof genoeg biedt om meer misdaadromans te vullen, bewijzen de twee opvolgers, die in 2020 bij ons in vertaling zullen verschijnen.

***

Marmer (oorspronkelijke titel: The Dark Lake), 447 blz., € 19,99.

Hide text

Wanneer in een meer bij een Australisch stadje het met rozen bedekte lichaam van de mysterieuze lerares Rosalind Ryan wordt gevonden, doet rechercheur Gemma Woodstock (28, ik-figuur) er alles aan om aan deze zaak te blijven werken. Zij kent Rosalind al vanaf de middelbare school en er bestaat een gevaarlijke overlap van hun beider verleden. Afwisselend wordt verteld over de tijd (toen) dat Gemma verliefd was op Jacob en zij toekomstplannen maakten, maar dat hij hun relatie afbrak en zelfmoord pleegde èn de tijd (nu) dat Gemma samen met de man met wie ze een affaire heeft aan de zaak werkt. Oude liefdes, misverstanden, zwangerschappen en baby’s spelen een grote rol. In deze redelijk spannende thriller (beste thrillerdebuut in Australië in 2017) bevat uitweidingen over Gemma’s leven met partner, hun zoontje en haar lover (vreemd dat niemand dit ontdekt). Het einde wordt (te) snel afgerond. Kleine druk, ruime interlinie. Er volgen meer verhalen rond Gemma Woodstock.

In nogal wat thrillers wordt het slachtoffer gevonden door een toevallig passerende jogger. Zo ook in de Australische thriller 'Het duistere meer': jogger Connor vindt het lichaam van Rosalind Ryan, lerares Engels, maar de lezer voelt direct dat er iets niet klopt. Rechercheur Gemma Woodstock wordt op de zaak gezet en ze gedraagt zich vreemd. Ze zat samen met Rosalind op school en beweert dat ze haar nauwelijks kende. Maar ze is erg van slag en lijkt gebiologeerd door het lijk.

Dan het slachtoffer zelf. Ze is beeldschoon, heeft een goede opleiding en een rijke vader. Waarom is ze teruggekomen naar het gat Smithson bij Sunny Lake? En waarom woont ze in een miezerige woning, met een bijna lege koelkast en een sprei die jaren geleden in de aanbieding was bij de K-Mart. Alleen in de verwaarloosde, smoezelige badkamer hangt een kastje dat meer bij de jonge lerares past; het zit stampvol peperdure make-up.

Het sfeervolle 'Het duistere meer' schuurt vanaf het begin lekker. Vertelster Gemma houdt iets achter. De lezer krijgt maar mondjesmaat te horen waarom ze zo vreemd reageert op Rosalind. Smithson is een kleine stad waar tieners vooral dromen er weg te gaan. Doe je dat niet, dan blijf je iedereen tegenkomen bij wie je op school gezeten hebt en die ook is gebleven.

Bailey concentreert het verhaal rond de middelbare school van het stadje. Rosalind en Gemma zijn inmiddels eind twintig, maar hun levens worden nog altijd beheerst door hun schooltijd en een drama dat daar plaatsvond. Er wordt een fraai portret geschetst van de plek waar de verliefdheden zo ongelooflijk hevig zijn, harten worden gebroken, ego's diep gekwetst.

Tijdens de hittegolf vlak voor Kerstmis is het verleden Rosalind fataal geworden. Maar de vrouw die haar moord onderzoekt, heeft ook wat uit te leggen. In het stadje wordt intussen flink geroddeld over het slachtoffer. Rosalind was mooi en een fantastische lerares, maar was ze misschien betrokken bij een satanistische club?

Er doen geruchten de ronde over een relatie met een jonge leerling op een vorige school. En dan hangt er nog steeds de schaduw over het stadje van die mooie, zachte jongen die zijn middelbareschooltijd niet overleefde. Gemma weet beter dan wie ook wie Rosalind echt was, maar kan niets zeggen. 'Het duistere meer' blijft spannend tot de laatste bladzijde.

Hide text