Evelien De Vlieger heeft zich het schrijven voor pubers en adolescenten helemaal eigen gemaakt. Ze kruipt als het ware in hun hoofd en schrijft in een voor hen herkenbare stijl. Pittige thema’s worden niet uit de weggegaan. Maar ook typische puberale dingen zoals drinken, elkaar uitdagen, verliefd zijn en de eerste seksuele ervaringen komen aan bod.

Jowi is 17 en wat op het verkeerde pad. Hij experimenteert met drugs, raakt schoolmoe en belandt uiteindelijk zelfs in een depressie. Net wanneer hij in samenspraak met zijn psycholoog terug beslist om naar school te gaan valt(?), springt (?) hij van een brug. Of is hij geduwd? Het is deze vraag die de lezer het hele boek door bezighoudt.

De personages worden prima en realistisch uitgewerkt zodat je je goed met hen kan identificeren. Zo zijn er o.a. Kilian, Leo, Nika en Jülide. Nika is Jowi’s lief, al zit die relatie niet zo goed en voor Jülide heeft hij een enorme boon. De chemie tussen hen is duidelijk te voelen. De twee jongens zijn vrienden van Jowi.

De hoofdstukken wisselen af tussen 3 april en 22 maart. 22 maart is de dag van de verschrikkelijke val/sprong/duw. 3 april is de dag dat Jowi in het ziekenhuis ligt, bezoek krijgt van de verschillende personages en lijkt te ontwaken uit zijn coma. Daardoor wordt er gewerkt met flashbacks en weet je als lezer soms sneller wat er echt gebeurde. Het verhaal wordt ook verteld door de ogen van de verschillende personages. Beetje bij beetje kom je te weten hoe de vork in de steel zit en leer je de personages en de onderlinge relaties nog beter kennen.

De Vlieger weet de spanningsbogen goed te doseren en laat de mogelijke verhaallijnen lang open. Ook het verrassingsaspect is aanwezig, zeker wanneer eenzelfde (op het eerste zicht) romantische gebeurtenis eerst door Jowi en daarna door Jülide op een zeer verschillende manier wordt beschreven. Je moet het boek echt volledig lezen zodat alle puzzelstukjes netjes in elkaar vallen.

Zeker een aanrader!