Mama Kangoeroe heeft een probleem: Kleine Kangoeroe wordt beslist te groot om in haar buidel mee te dragen. Maar de kleine heeft het best naar haar zin zo dicht bij mama, ze heeft geen enkele ambitie om een stapje in de wereld te zetten: fladderende vlinders vindt ze vervelend, kwetterende vogels te druk, apen die door de bomen slingeren veel te gevaarlijk... Op welke geneugten van het leven buiten de buidel mama haar ook wijst, Kleine Kangoeroe vindt het beter, warmer, veiliger dicht bij mama. Tot een andere kleine kangoeroe aan komt springen en haar uitnodigt om mee de wijde wereld in te gaan. En tot haar verbazing gaat het als vanzelf.

Loslaten van wat veilig en bekend is en de wereld tegemoet durven gaan, het is iets wat velen, ook op volwassen leeftijd nooit goed geleerd krijgen. Guido van Genechten brengt deze grote stap in het opgroeien bijzonder inleefbaar in beeld voor kleuters vanaf een jaar of drie. Telkens over een dubbele bladzijde wordt er een nieuwe fase in het verhaal afgebeeld en de sfeer evolueert: op de eerste prent zie je moeder lijden onder haar zware last in een dor, door de hitte verzengd landschap. Bij elke nieuwe stap die ze onderneemt om haar kind op eigen benen te leren staan, krijg je een omgeving die druk, chaotisch, spannend... overkomt. Fijn om naar te kijken, vindt Kleine Kangoeroe, die de beentjes relax uit de buidel laat bungelen, maar niet om deel te nemen. Op de laatste pagina's valt de avond en komt er meer rust in de beelden, iets wat Kleine Kangoeroe helpt om de eerste zelfstandige stappen te wagen. Van Genechtens beeldtaal is helder en betekenisvol, de prenten zijn zonder meer mooi en sfeervol uitgewerkt met gemengde technieken. Op de binnenflappen voor- en achteraan zijn bij wijze van grafisch motto twee vlinders afgebeeld die zich uit de achtergrond losmaken en daar een witte, lege plek achterlaten. Ze komen in de loop van het verhaal op verschillende prenten terug en wanneer je het boek uit hebt, zijn de vlinders daar weer. Hun plekje is in wit in de gekleurde achtergrond van de binnenflap uitgespaard. Wie weggaat, kan ook altijd naar zijn vertrouwde plekje terugkeren, lijkt dit boek van begin tot einde te suggereren. Of hoe lastige groeipijnen in een warme, veilige context een stuk eenvoudiger te dragen zijn.

[Jen de Groeve] Masquer le texte

Kleine Kangoeroe heeft het heel goed naar haar zin in de buidel van haar moeder, maar ze wordt steeds groter en haar moeder vindt dat het tijd wordt dat ze de wijde wereld in gaat. Moeder Kangoeroe laat zien hoe mooi die wereld buiten haar buidel is, maar Kleine Kangoeroe vindt het fladderen van vlinders niets, vindt olifanten maar stom en het zwieren van apen kan haar ook niet bekoren. De giraffen die hard kunnen rennen, vindt ze al aantrekkelijker en als ze een andere Kangoeroe springend ziet, wil ze dat ook en springt uit de buidel. Vierkant groot prentenboek met sfeervolle kleurrijke illustraties die twee pagina’s omvatten en zodoende steeds duidelijk een fragment van het verhaal weergegeven. Het thema van het loslaten van de veilige situatie bij moeder is goed uitgewerkt. Het verhaal is, met een door de herhaling goed gedoseerde spanningsboog, gedegen opgebouwd en leent zich dankzij een vlotte stijl uitstekend voor voorlezen. De kleurige illustraties in gemengde techniek zijn vrij eenvoudig en volgen het verhaal, maar bieden voldoende ruimte om met kinderen verder te fantaseren. Aantrekkelijke en uitnodigende omslag. Vanaf ca. 4 jaar. Prentenboek van het jaar 2007. Masquer le texte

Kleine Kangoeroe wordt te groot om in mama’s buidel te zitten. Ze is wel heel lief maar ook groot en zwaar. Ze friemelt de hele dag aan mama’s vacht. Het wordt hoog tijd dat ze op eigen poten door het leven huppelt. Maar hoe meer mama haar dochter uit de buidel wil, hoe minder de kleine kangoeroe eruit komt. Mama wijst haar op alle leuke dieren rondom hen. Ze port haar aan om rond te springen in de mooie natuur. Kleine Kangoeroe wil echter niets liever dan lekker lui en warm in mama’s buidel zitten. Tot er opeens een andere kleine kangoeroe guitig komt aanhuppelen. Hij vraagt of Kleine Kangoeroe mee komt springen en leuke dingen doen. En, wat denk je … ? Dit is een groot prentenboek met eenvoudige tekst voor heel jonge kinderen. De vrolijke illustraties zitten vol beweging en zijn niet te donker, zoals we meestal van Guido van Genechten gewoon zijn. Voor jonge kinderen biedt het thema veel kansen tot inleving. Storend is wel dat er een boel dieren opgevoerd worden die in realiteit niet met kangoeroes samenleven zoals olifanten, apen en giraffen. Met wat meer moeite had de auteur Australische soorten kunnen voorstellen en was het geheel veel ‘echter’ geworden.

Masquer le texte