Henri Loevenbruck is een Franse schrijver die tegelijk ook componist en zanger is. Hij schreef verschillende fantasyreeksen, en De strijd van de wolven is het tweede deel van de fantasytrilogie ‘Het geheim van de witte wolvin’. In het eerste deel vond het rondzwervende weeskind Aléa een ring met magische krachten. Op die manier verwierf zij de status van eerste vrouwelijke Samildanach, de opperdruïde. Uiteraard wordt dit niet op prijs gesteld door het selecte clubje mannelijke druïden dat al eeuwen de scepter zwaait. Maar toch is het niet uit die hoek dat ze signalen opvangt dat haar leven in gevaar is. Het blijkt al snel dat een afvallige druïde Aléa en de ring wel heel erg graag in zijn bezit wil krijgen en hiervoor kijkt hij niet op een paar honderd mensenlevens. Toch weet ze uit zijn handen te blijven.
In dit tweede deel staat er heel wat meer op het spel dan haar eigen leven. Het hele rijk is in gevaar en Aléa lijkt de enige te zijn die in staat is om vrede te brengen, ook al weet ze zelf helemaal niet hoe ze dit voor elkaar moet zien te krijgen. Ze wordt uiteraard bijgestaan door enkele goede vrienden, zoals een vrouwelijke bard, een dwerg, en de mysterieuze witte wolvin met wie ze een steeds betere band ontwikkelt.
Het tweede deel van deze trilogie biedt niet meer diepgang dan de eerste. Een personage is ofwel goed ofwel slecht en daar blijft het een beetje bij. Toch stoort het niet dat de lezer van de meeste personages hooguit de naam te weten komt en met een beetje geluk ook nog de haarkleur. Ook in dit deel wordt heel wat aandacht besteed aan Imala, de witte wolvin, maar veel minder dan in het eerste boek. Het is pas op het einde dat ze echt in actie schiet in ‘de strijd van de wolven’. Maar dit stuk wordt zo snel afgehaspeld dat het gevecht waar het in de titel over gaat, voorbij is vooraleer de lezer goed en wel in de gaten heeft dat het begonnen is. Daarom doet het een beetje vreemd aan dat zowel de titel als de cover volledig in het teken staan van de witte wolvin.
Los van dit alles nodigt dit boek uit om het in één ruk uit te lezen. Goed om te weten is dat je na het eerste deel best niet te lang wacht om dit tweede deel te lezen, omdat er maar een heel summiere beschrijving van de personages wordt gegeven die in het eerste boek ook een rol speelden. Soms is het zelfs echt niet duidelijk wie nu weer precies wie was. Het derde deel van deze reeks, De nacht van de wolvin, komt uit in het Nederlands in november 2012. [Cien Van Ranst] Masquer le texte

Tweede deel van de Franse fantasy-trilogie 'Het geheim van de witte wolf'. De roman speelt zich af in een alternatief Ierland, Gaelia, in de vroege middeleeuwen. De hoofdpersoon, het jonge meisje Aléa, is in het bezit van een ring gekomen, die haar als erfgename van de Samildanach magische krachten geeft. Vele anderen, de Raad van de druïden, Galacië, de afvallige druïde Maolmôrdha, en leidinggevende figuren uit het christelijke Harcourt, willen haar deze ring afhandig maken. Met metgezellen, onder meer de dwerg Mjolln en de bard Faith, gaat zij op de vlucht en probeert de prestigieuze bibliotheek op de Grafberg in Harcourt te vinden. Ondertussen breekt een oorlog uit tussen Harcourt en Donkerland enerzijds, en de druïden, geholpen door de Tuathans, anderzijds. Het valt op dat de witte wolvin Imala nog maar een bescheiden rol in het verhaal speelt; aan de titel van het boek wordt nog niet voldoende recht gedaan. Het verhaal is spannend, maar stijgt nauwelijks boven het gemiddelde niveau uit. Men treft de gebruikelijke fantasy-elementen: een denkbeeldige wereld, een middeleeuwse sfeer, magie, geweld en zwart-wit karaktertekeningen. Voor de liefhebbers van dit genre en kleurrijke avonturenromans die het eerste deel reeds gelezen hebben. Kleine druk. Masquer le texte