Judith Herzberg schrijft een erg sfeervolle en toegankelijke lyriek waarin, ogenschijnlijk zonder franjes, essentiële menselijke (vrouwelijke) thema's worden uitgedrukt. Bij nader toezien valt echter op hoezeer achter die schijnbaar nonchalante schriftuur een uiterst efficiënte schrijfstijl schuilgaat, die hoofdzakelijk gebaseerd is op elementen als de ironie, de oppositie en de paradox, de verzwijging. Daardoor opent zich, als vanzelf, in de ervaringen van de dagelijkse realiteit een ander perspectief, dat van een haast onmetelijke tragiek en een volstrekte onmogelijkheid tot samenleven en communiceren. Het is de kracht van Herzbergs onderschatte oeuvre dat zij de dubbelheid op onnavolgbare wijze weet te articuleren. Om dat te demonstreren kan men nog het best een kort vers citeren, zoals het volgende: "Elke ochtend, tussen het aandoen / van zijn linker- en zijn rechterschoen / trekt zijn hele leven even langs. / Soms komt de rechterschoen er dan / bijna niet meer van". Dat de broze vormgeving van een pocket de kracht van deze gedichten intact laat, wil trouwens ook al wat zeggen. [Dirk De Geest] Masquer le texte

'Leven is bewegen en bewegen is heel ver en heel langzaam bibberen.' Deze versregels van Herzberg (1934) karakteriseren haar poëzie uitstekend. Dit is een royale keuze uit haar dichtwerk sinds 1963. Pretentieuze systemen als filosofieën en religies zijn voor de dichteres nooit uitgangspunt geweest; het gaat haar om kleine stukjes leven die ze uit de werkelijkheid licht. Toch is de 'dagelijksheid' verraderlijk: ze geeft die realiteiten en de (spreek)taal, waarvan ze zich bedient, immers net een 'onsje' meer. Hierdoor wordt de lezer op het verkeerde been gezet, diep in de ziel geraakt of tot kinderlijk enthousiasme gedreven. De vorm van deze gedichten wisselt met het onderwerp en lijkt steeds ingegeven door 'de fantasie van het moment'. Herzbergs poëzie heeft een heel natuurlijk ritme, waarin zich ook rijm kan voegen, als dat zo uitkomt. Elke lezer die nieuwsgierig is naar het 'doen en laten' van dit groot dichterlijk talent moest maar eens met Judith Herzberg 'meelopen'. Deze nieuwe editie is aangevuld met 25 gedichten uit recente bundels: 'Wat zij wilde schilderen' (1996) en 'Bijvangst' (1999). Gebonden boekje op pocketformaat. Masquer le texte